You raise me up!

Wat heb ik mezelf weer laten gevangen nemen. Alles moet goed, netjes, perfect. Overal moet ik aanwezig zijn en het goed doen. En ik sleep een stuk schaamte met me mee, dat ik niet met mn vriendinnen in goed  contact kan blijven, de tijd ontbreekt me. En dat het me niet lukt, om alles goed

Even wegschrijven

Het moet even weg.. soms is schrijven noodzaak. Door te schrijven kan ik het uitschreeuwen naar God. Vandaag weer pleegzorgoverleg en alles hieraan beknelt me. Al die mensen, die wat mogen en moeten vinden. Het blijkt dat ik zelfs niet mag beslissen naar welke school dit kind ga, daar heb ik toestemming voor nodig. Een

Van mij…

Er is zo’n liedje: “CD van jou, CD van mij, CD van ons allebei.” Bij kinderen gaat dat niet zo. Maar bij pleegkinderen… je kan een kind niet delen. Of wel.. Wij hebben wekelijks bezoekregeling. En terwijl ik sta te wachten geef ik hem nog een kus. Want ik moet hem zo loslaten, letterlijk. En

Stil maar, wacht maar…

Ja dag.. dat past niet bij me. Ik ben meer van bedenk en werk maar. Praat als brugman en regel het. En als het niet lukt dan is er twijfel. Het is al weer twee jaar geleden toen ik me bedacht dat er nog een pleegkindje bij zou kunnen. Een vluchtige gedachte die heel de

Houdbaarheidsdatum

Het leven heeft een houdbaarheidsdatum. Alleen de meeste van ons weten die niet. Gelukkig. Sommige weten het wel, nog een paar weken, waarschijnlijk niet meer als een jaar. Wij zijn de gelukkigen en weten geen houdbaarheidsdatum, maar ik ga er ook niet van uit dat we samen oud worden. Mijn man zit na zijn reanimatie

Ontploffing

Ik dacht dat de ADD van onze dochter niet echt lastig voor haar was. Oké op school, daar moet ze focussen. We hebben ons dit jaar door al de testen, gesprekken en andere zaken geworsteld om haar ADD te laten bevestigen. Maar ergens dacht ik: Dit doen we voor haar dat ze op haar niveau

Het perfecte gezin

Vandaag had ik ambulante begeleiding voor mijn pleegzoon. En door die gesprekken worden misschien de zwakke plekken in ons gezin open gelegd. En dan zie ik haar wat bedenkelijk kijken dat we weer open staan voor een nieuwe plaatsing. We hebben namelijk wat karaktertjes in ons gezin en dan moet je nadenken of een plaatsing

Geef mij nu je angst

Een bekende popsong gaat over angst: “Geef mij nu je angst ik geef je er hoop voor terug.” Maar hoe mooi dat ook, is als geliefden dat elkaar toezingen, dat kan je niet waarmaken. Als ik ’s nachts in eens wakker schrik en mijn man zijn pols voel zegt hij: Ik ga voorlopig niet dood..

Versus

Moeder versus pleegmoeder. Bloedband verus band. Ik wil die versus niet. Wat een vreemd woord eigenlijk. Ik wil “en”. Ik wil dat vanaf het moment dat ik mijn pleegzoon zag. Het eerste wat ik voelde was liefde en het tweede was verdriet. Verdriet voor zijn ouders dat ik diegene was die hun zoontje de nacht

Op de drempel van het leven..

Zing ik me er dwars doorheen. Dat zong Kinga Bahn. En wat een prachtig getuigenis. Wij komen nog een paar keer per jaar op visite bij een oud ver familielid. Die is zo angstig voor de hel, dat mijn zoon haar tante hel is gaan noemen. Blijkbaar in dat kinderkopje was dat, waar het alleen