You raise me up!

Wat heb ik mezelf weer laten gevangen nemen. Alles moet goed, netjes, perfect. Overal moet ik aanwezig zijn en het goed doen. En ik sleep een stuk schaamte met me mee, dat ik niet met mn vriendinnen in goed  contact kan blijven, de tijd ontbreekt me. En dat het me niet lukt, om alles goed

Alle dagen druk

Onze pleegzoon is druk in zijn kop. Als hij wat ziet wil hij het pakken, aanraken, doen! Alles gaat uit zijn eerste inpuls. Directe bevrediging van impulsen. Trek.. dan pak ik toch snoep. (Ook gelijk voor de rest, want die hebben vast dezelfde behoefte). En dan ziet hij mijn boze hoofd en weet hij weer

Zielenrust

Tijd is deze zomer kostbaarder dan ooit. Na de vakantie gaan we verhuizen en 2 maanden is gewoon te weinig om een huis helemaal af te krijgen. Dat krijgen we ook niet voor elkaar. We zitten in het acceptatieproces dat we er een poosje gaan kamperen. Waren we vanmorgen op visite bij een ouder iemand,

Versus

Moeder versus pleegmoeder. Bloedband verus band. Ik wil die versus niet. Wat een vreemd woord eigenlijk. Ik wil “en”. Ik wil dat vanaf het moment dat ik mijn pleegzoon zag. Het eerste wat ik voelde was liefde en het tweede was verdriet. Verdriet voor zijn ouders dat ik diegene was die hun zoontje de nacht

Kleine zegeningen

Vandaag zat ik op de fiets. Het is een pittige week geweest. Moeilijk gesprek met de voogd, lange werkdagen, bijbelkring, koningsspelen alles bij elkaar. Ik had tegenwind, koud.. nog een hele mmiddag te gaan. En zo moe… God, bad ik, geef me genoeg energie om vanmiddag leuk te zijn met de kids. Of nog beter

Opvoeden…

Er zijn periodes dat ik denk dat het ons wel aardig afgaat het opvoeden. Meestal een periode waarin ze allemaal lekker op school zitten en een week zonder bezoeken voor pleegzorg. Dan blinkt m’n huis en m’n humeur is top. In zo’n periode zitten we niet. De agenda puilt uit. De ene zit in een

Overprikkeld

Etiketjes.. het lijkt tegenwoordig te regenen met etiketjes. Van glutenallergie tot autisme.  En het klinkt als iets negatiefs. Mijn calvinistische denken vind dat ergens ook. Als mensen dan weer beginnen met dieetwensen dan krijg ik zelf de kriebels. Maar de waarheid is dat ik in mijn eigen gezin al wemelt van dingen waar we rekening

Overgave

Kwetsbaar zijn en alles bij God leggen is niet makkelijk. Wij hebben een prachtig huis, helemaal af. Alles nog geen drie jaar oud (met 4 kids kan het allemaal al wel weer een verflaag gebruiken 😉). Maar mijn punt is: we hebben het goed. En nu vraagt God ons uit de boot te stappen. Letterlijk

Rachab, de vrouw die geloofde.

Als je te maken krijgt met proffesionals voor je kinderen dan wordt je opvoedstijl besproken en moet je terug naar je jeugd. Terug de stamboom in. Phoe, phoe en ik voelde die boom op me. Een stamboom met vechters en falers, psychische defecten. Ik zie mensen die zo rechtlijnig waren dat ze alleen nog zwart

De kracht van aanraking

De laatste tijd met allemaal verichten van seksueel grensoverschrijdend gedrag lijkt aanraking wel een nucleair wapen. Ik zie best vaak patiënten die een last meedragen, verdriet rouw, eenzaamheid, trauma. En dan zie ik aanraking altijd als een middel tot tastbaar er zijn. Even naast iemand gaan zitten, hand op eenknie en stilte… En het lost